กลยุทธ์ไล่ล่า…ความสำเร็จ

สมคิด ลวางกูร

หนูอ่านคอลัมน์ของคุณสมคิดแล้วดีมากค่ะ…มีความสุข สนุกกับการอ่าน…น่าติดตามทุกบรรทัด…แต่หนูติดปัญหาอยู่ที่ว่า…

รู้ขั้นตอนของการทำงานและเงื่อนไขของการที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว…แต่ทำไม…หนูไม่ยอมก้าวออกไปคะ…ขอให้คุณสมคิด…มีความสุข ความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไป สุขภาพแข็งแรง และขอให้ไปสู่นิพพานนะเจ้าคะ (สาธุ)…

ถ้าตอบปัญหาให้หนู…แบบว่า…หลุดเลยปัญหาที่หนูก้าวข้ามไม่ผ่านซะที…!! ขอบคุณมากค่ะ…

คุณหนูครับ…

ผมขอสรุปปัญหาของคุณอย่างนี้นะครับ…

1. รู้ขั้นตอนของการทำงานและเงื่อนไขของการที่จะประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว…แต่ทำไม…หนูไม่ยอมก้าวออกไปคะ…?

ผมขอตอบปัญหาของคุณหนูดังนี้ครับ…สาเหตุที่หนูไม่ยอมก้าว…เพราะหนูกลัว…สาเหตุที่หนูกลัว…เพราะหนูไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง…

สาเหตุที่ไม่เชื่อมั่นในตัวเอง…เพราะหนูไม่เคยมีความสำเร็จที่น่าภูมิใจ…

สาเหตุที่ไม่มีความสำเร็จ…เพราะหนูไม่เคยทำเรื่องยากๆ…

สาเหตุที่ไม่เคยทำเรื่องยากๆ…เพราะไม่มีความกล้าที่จะตัดสินใจลงมือทำ…

สาเหตุที่ไม่กล้าตัดสินใจทำ…เพราะหนูกลัว…กลัวทำไม่ได้…กลัวความล้มเหลว…

พอกลัว…ก็ไม่กล้าลงมือทำ…ไม่ยอมก้าวไปสู่ความสำเร็จ…แล้วเหตุผลของชีวิตที่ล้มเหลว…มันก็วนอยู่อย่างนี้…ตลอดชีวิต…

สาเหตุของชีวิตที่ไม่ประสบความสำเร็จ…คือ…กลัวตัวเดียว…เพราะกลัว…เลยไม่กล้าตัดสินใจลงมือทำอะไร…เพราะกลัว…เลยทำให้ชีวิตล้มเหลว…

อยากประสบความสำเร็จ…ต้องเลิกกลัว…วิธีเลิกกลัว…ที่ดีที่สุดคือ…กลัวอะไร…ลงมือทำสิ่งนั้นทันที…เดี๋ยวนี้…ทันทีที่คุณลงมือทำ…ความกลัวมันจะหายไป…

ความสำเร็จของมนุษย์…เกิดจาก…การลงมือทำ…ในเรื่องที่เรา…เชื่อ…อย่างบ้าระห่ำ…ล้มแล้ว…ลุกทันที…แล้ววิ่งต่อไปข้างหน้า…อย่างรวดเร็ว…

ล้มอีก…ก็ลุกอีก…วิ่งต่อไปอีกอย่างรวดเร็ว…ไม่ว่าจะเจอปัญหาและอุปสรรค…ที่หนักหนาสาหัสขนาดไหนก็ตาม…เราจะวิ่งผ่านมันไป…โดยไม่ยอมหยุด…จนกว่าจะประสบความสำเร็จ…

ถ้าคุณทำทุกอย่างเต็มที่…สุดความสามารถ…ทุกอย่างจะสำเร็จ…ตามที่คุณต้องการ…แน่นอนครับ

การแก้ปัญหาความกลัว…ความกลัว…มีอะไรบ้าง…

– กลัวลำบาก…

– กลัวทำไม่ได้…

– กลัวความล้มเหลว…

– กลัวความเจ็บปวด…

มาดูวิธีแก้ปัญหาครับ…

1. กลัวลำบาก…

สาเหตุที่กลัวลำบาก…เพราะชีวิต…ไม่เคยเจอความลำบาก…พามันไปเจอครับ…แล้วมันจะหายกลัว…ประเมินสถานการณ์เลยว่า…ถ้าเราตัดสินใจทำ…ไอ้ที่ว่าลำบากที่สุดน่ะ…มันแค่ไหน…แล้วทำใจ…รับกับมันเลย…

ต่อไปนี้…ชีวิตกูจะต้องลำบากแล้วนะ…แล้วต้องลำบากที่สุดขนาดนี้…เตรียมกาย…เตรียมใจ…ให้พร้อมสู้กับมัน…

2. กลัวทำไม่ได้…

สาเหตุที่กลัวว่าจะทำไม่ได้…เป็นเพราะ…เราไม่มีความรู้ดีมากพอ…ในเรื่องที่จะทำ…เลยกลัวทำไม่ได้…วิธีแก้ปัญหาคือ…ทำการศึกษาเรียนรู้…ให้รู้จริงในเรื่องที่จะทำ…

การเรียนรู้มี 2 ทาง…เรียนจากตำรา…ฝึกฝนจากคนที่มีประสบการณ์…อ่านตำราทุกเล่ม หาความรู้จากทุกแหล่งข้อมูล…เก็บความรู้ใส่หัว…ให้เยอะที่สุด…จัดข้อมูลให้เป็นระบบ…เป็นขั้นเป็นตอน…ที่พร้อมนำไปทำได้ทันที…

แล้วเดินไปหาคนที่มีประสบการณ์…ที่ทำเรื่องนี้สำเร็จมาแล้ว…ให้เขาสอนวิธีการทำที่ถูกต้องให้เรา…แล้วเราก็ฝึกทำจริงกับเขา…โดยให้เขาเป็นพี่เลี้ยง…จนกว่าเราจะเป็นและทำได้คล่อง…จึงกลับมาทำด้วยตัวเอง…พอเราเคยทำได้…ทีนี้เราก็ไม่กลัวแล้วครับ…ก็ลงมือทำได้เลย…

3. กลัวความล้มเหลว…

สาเหตุที่เรากลัวความล้มเหลว…เป็นเพราะเรารู้ไม่จริง…ไม่เคยลองทำ…พอเราได้ทดลองทำ…และรู้ว่าเราทำได้แน่นอน…

เราก็จะไม่กลัวความล้มเหลวอีกต่อไป…ก่อนจะลงมือทำ…ประเมินเลยว่า…ถ้าเหตุการณ์มันเลวร้ายสุดๆ…ซวยสุดๆ…ความล้มเหลวที่เราจะได้รับ…มันขนาดไหน…? เราจะรับมือกับมันยังไง…?

เตรียมใจยอมรับ…และวางแผนหาทางแก้ไขไว้…เมื่อล้มเหลวจริง…เรารับมันได้…และมีแผนในการแก้ไขไว้แล้ว…เราจะไม่กลัวความล้มเหลวอีกเลย

4. กลัวความเจ็บปวด…

สาเหตุที่เรากลัวความเจ็บปวด…เพราะเราไม่เคยเจ็บปวด…ไม่รู้ว่ามันจะต้องเจ็บขนาดไหน…? ประเมินเลยว่า…เลวร้ายที่สุด…มันจะต้องเจ็บขนาดไหน…? ทำใจยอมรับมัน…แล้ววางแผนรับมือ…เราจะแก้ปัญหาความเจ็บปวดยังไง…ถ้ามันเลวร้ายอย่างที่เราคาด…

เมื่อใจเราพร้อมที่จะรับความเจ็บปวด…แผนเราพร้อมที่จะรับมือ…เราก็จะไม่กลัวมันอีกต่อไป…

เรื่องความกลัว…จบแล้ว…เราพร้อมรับมือกับมันแล้ว…ไม่มีอะไรต้องกลัวอีกแล้ว…ต่อจากนี้ไป…ก็ต้องปลุกพลัง…สร้างแรงจูงใจ…จุดไฟให้ตัวเอง…ให้เกิดความฮึกเหิม…ที่จะก้าวเดินไปสู่เป้าหมาย…

วาดภาพเลยว่า…ถ้าเราประสบความสำเร็จตามเป้าที่เราตั้งไว้…เราจะดีใจขนาดไหน…ภาคภูมิใจขนาดไหน…พ่อแม่จะมีสีหน้ายังไง…ญาติพี่น้องจะภาคภูมิใจในตัวเราขนาดไหน…?

สังคม…จะยกย่องสรรเสริญเราขนาดไหน…ยกย่อง…เชิดชู…ให้เกียรติเรา…มากมายขนาดไหน…? เราจะได้รับอะไรเป็นผลตอบแทน…ของความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่…เราจะให้อะไรแก่ตัวเอง…เป็นรางวัลแห่งความสำเร็จ…

ชีวิตเราจะเปลี่ยนแปลงไปยังไง…ยิ่งใหญ่ขนาดไหน…แล้วอนาคตต่อจากนั้น…จะเดินต่อไปยังไง…? โด่งดังยิ่งใหญ่ประมาณไหน…

แล้วความรู้สึกเวลานั้น…มันจะภาคภูมิใจและมีความสุขขนาดไหน…? วาดภาพในจินตนาการให้ชัดเจน…

แล้วบันทึกไว้เป็นภาพเลย…เมื่อเราประสบความสำเร็จจริง…ภาพทั้งหมดนี้…จะเกิดขึ้นจริงกับชีวิตเรา…เพราะเราคือคนสร้างสิ่งที่เราจินตนาการทั้งหมดนี้…ด้วยตัวเราเอง…

ภาพเหล่านี้…จะทำให้เกิดแรงบันดาลใจอย่างใหญ่หลวง…ที่จะพาเราไปสู่ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่…ภาพแห่งความฝันที่เหนือจริง…ที่คนทั่วไปบอกว่าทำไม่ได้นี้…เกิดขึ้นกับผมครั้งแล้วครั้งเล่า…จนกลายเป็นเรื่องธรรมดา…

เพราะ…ผมท้าทายตัวเองตลอดเวลา…ผมตั้งเป้าหมายใหญ่มาก…ชนิดที่คนทั่วไปบอกว่า…เป็นไปไม่ได้…

เมื่อเป้าหมายชัดเจน…วิธีการชัดเจน…รู้จริงในเรื่องที่จะทำ…ผมก็เดินหน้าอย่างบ้าคลั่ง…ไม่สนใจต่อทุกปัญหาและอุปสรรคที่อยู่ตรงหน้า…ผมลุยไม่ยอมหยุด…ไม่ว่าจะล้มกี่ครั้งก็ตาม…

ผมลุกขึ้นแล้ววิ่งต่อ…โดยไม่เหนื่อย…ไม่ท้อ…ไม่อ่อนข้อให้กับทุกปัญหา…แล้วผมก็สำเร็จ…เส้นทางไปสู่ความสำเร็จ…มันง่ายครับ…ไม่มีอะไรซับซ้อน…มันอยู่ที่ว่า…เราเอาจริงกับมันหรือเปล่า…

ถ้าเอาจริง…ทุกเป้าหมาย…ไม่ว่ามันจะยากขนาดไหน…สำเร็จได้หมดครับ…อยากรวย…อยากประสบความสำเร็จ…ต้องลงมือทำเดี๋ยวนี้…

ขอให้คุณหนูประสบความสำเร็จ…ตามเป้าหมายนะครับ…