ช่วงแรกได้กำลังใจจากครอบครัว ก็คือแม่ แม่บอกว่าก็ดีไงที่ไม่ได้ตายไป ยังได้พูดคุยกับแม่ ถ้าวันนั้นเราตายไปเลย แม่อาจเสียใจมากกว่านี้ พอได้ยินคำนี้ก็ อ๋อ เขาคงเสียใจมาก เราเลยคิดมุมกลับ ว่าเราต้องดูแลตัวเองเพื่อจะได้ดูแลแม่ต่อไป: เกสรา อินแก้ว

The Stronger คนหัวใจแกร่ง ครั้งนี้ พาไปที่ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพคนงานภาค 1 จังหวัดปทุมธานี เพื่อไปพบกับคุณน้อย เกสรา อินแก้ว นักวิชาการประกันสังคม หญิงสาวจากต่างจังหวัดเข้ามาขายแรงงานในเมืองหลวงเช่นเดียวกับคนอื่นๆ แต่โชคร้ายถูกไฟฟ้าช็อตขณะปฏิบัติงาน จนต้องสูญเสียแขนทั้ง 2 ข้าง เหตุการณ์วันนั้น นำมาสู่ความเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง เพราะเธอสามารถรับมือแล้วก็ปรับตัวได้อย่างมีสติ และกลายเป็นคนหัวใจแกร่งที่ฝ่าฟันอุปสรรคครั้งใหญ่ในชีวิตมาได้

คุณน้อย เล่าย้อนไปเมื่อ 20 ปีก่อน ขณะอายุ 18 ได้เดินจากจังหวัดชัยภูมิบ้านเกิด เพื่อเข้ามาทำงานที่กรุงเทพ ซึ่งงานที่ทำอยู่เป็นงานกรรมกรก่อสร้างสะพานลอย ผู้ว่าจ้างใช้ทำอะไรก็ทำหมดทุกอย่าง

วันหนึ่งขณะถือเหล็กขึ้นไปกำลังจะวาง มีคนเดินถอยหลังจึงถอยตาม แล้วปลายเหล็กจึงไปโดนกับสายไฟฟ้าแรงสูง ทำให้ทั้งร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้าเป็นแผลไฟไหม้ ช่วงแรกที่ไปโรงพยาบาลมือยังอยู่ครบทั้ง 2 ข้าง แต่ด้วยแผลที่เริ่มเน่า หมอจึงแนะนำให้ตัดทิ้งเพื่อรักษาส่วนที่เหลืออยู่ เพราะถ้าไม่ตัด อาจเน่าลามขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากตัดแขนทั้งสองข้างออกไป ช่วงแรกเธอกินอาหารแทบไม่ได้ แต่ด้วยกำลังใจจากแม่ ที่บอกว่าก็ดีไงที่ไม่ได้ตายไป ยังได้พูดคุยกับแม่ เลยมองกลับกันว่า ถ้าวันนั้นเธอตายไป แม่อาจเสียใจมากกว่านี้ เธอจึงลุกขึ้นสู้เพื่อจะได้ดูแลแม่ต่อไป และอีกส่วนสำคัญที่ทำให้ทำให้มีกำลังใจ คือพยาบาล ที่คอยให้กำลังใจ และบอกว่าคนพิการยังสามารถทำงานอื่นๆได้อีกมาก

ปัจจุบัน คุณน้อยเป็นส่วนหนึ่ง ในการช่วยเหลือผู้ที่มาฟื้นฟูสมรรถภาพ ที่ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพคนงานภาคที่ 1 จังหวัดปทุมธานี ซึ่งเธอทำหน้าที่เป็นคุณครูสอนอาชีพ คุณน้อยเล่าว่าช่วงแรกที่เข้ามายังมองไม่เห็นศักยภาพของตัวเอง ว่าจะทำอะไรได้บ้าง จนได้รับเลือกให้มาเป็นครูฝึกอาชีพ จึงทำให้เธอเข้าใจชีวิตยิ่งขึ้น ซึ่งงานหลักของเธอคือการสอนเย็บจักรอุตสาหกรรม และตัดเย็บเสื้อผ้าสตรี โดยสินค้าส่วนใหญ่จะนำมาวางขายที่ศูนย์ฟื้นฟูฯ เพราะมีสถานประกอบการเข้ามาดูงานบ่อยครั้ง จึงเป็นการทำโชว์ไปขายไป

ในการสร้างแรงบันดาลใจให้คนในศูนย์ฯ เธอพยายามไม่ให้ผู้พิการปิดกั้น และเปิดโอกาสให้ตัวเอง อยากทำอะไร ทำไป เพราะมีหลายคนมาค้นพบตัวเองที่นี่ ว่าสามารถทำอะไรได้บ้าง เช่นเดียวกับเธอที่แม้ไม่มีมือทั้งสองข้าง แต่ยังสามารถใช้ชีวิตได้เหมือนคนปกติทั่วไป

ปัจจุบันเธอมีสามี และลูกชายลูกสาววัยกำลังน่ารักสองคน พอตื่นเช้ามาเธอจะทำกับข้าว ดูแลเรื่องการแต่งตัวของลูกๆ จนกระทั่งไปส่งถึงโรงเรียน และไปรับกลับ ซึ่งครอบครัวที่อบอุ่นช่วยเติมเต็มชีวิตให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น และการสูญเสียแขน ยังเป็นแรงผลักดันให้เธอเข้าศึกษาต่อจนจบปริญญาตรี

คุณน้อยมองว่า ความสำเร็จที่เกิดในวันนี้ มาจากความความเพียรพยายาม และไม่ย่อท้อกับสิ่งไม่คาดคิดที่เกิดขึ้น เพราะเป็นส่วนสำคัญในชีวิตการทำงาน ซึ่งเธอได้ฝากให้กำลังใจคนที่สูญเสียอวัยวะว่า

'เราต้องพยายามเปิดตัวออกมาสู่โลกภายนอก ก้าวออกมาจากบ้านหรือที่ที่เราคุ้นเคย แล้วความกลัวต่างๆจะค่อยๆละลายหายไป เราต้องยอมรับสภาพร่างกายของเรา ใครจะว่ายังไงก็แล้วแต่ แต่ตัวเราต้องรู้ใจของเราเอง แล้วก็เข้มแข็ง แข็งแกร่งให้พอนะคะ ทำทุกวันอย่างนี้ แล้วมันก็จะเกิดความเคยชินไปเอง'