วันที่ 14 กุมภาพันธ์ของทุกปี บนปฏิทินจะมีการระบุเอาไว้ว่าเป็นวัน วาเลนไทน์ หรือที่เรารู้จักกันดีว่าเป็นวันแห่งความรัก วันที่ดอกกุหลาบจะมีราคาพุงขึ้นสูงตามความต้องการของตลาด วันที่ตามห้างสรรพสินค้าจะนำเอาช็อกโกแลตนานาชนิดมาวางขาย พร้อมทั้งประดับประดาร้านค้าด้วยสัญลักษณ์รูปหัวใจและคิวปิดเต็มไปหมด แม้จะเป็นแค่วันสั้นๆ วันเดียว แต่ประวัติความเป็นมาของเรื่องนี้ช่างยาวนานเหลือเกิน ถ้าว่ากันตามประวัติศาสตร์แล้วต้องทำการย้อนเวลาไปกว่า 1,700 ปีกันเลยทีเดียว

ประวัติศาสตร์ วาเลนไทน์ กับตำนาน 1,700 ปี

ถ้าจะเล่าเรื่องราวตามประวัติศาสตร์จริงๆ ก็พบว่ามันไม่ได้อารมณ์ตื่นเต้นเร้าใจ หรือมีเรื่องใดให้จดจำกันได้ง่ายๆ เหมือนอย่างตำนาน และเรื่องราวที่เราเล่าต่อๆ กันมาเกี่ยวกับต้นกำเนิดวันแห่งความรักก็มักจะเป็นอย่างหลังซะมากกว่า เรื่องมีอยู่ว่าในยุคสมัยที่โรมันยังคงอยู่ในภาวะต้องทำศึกสงครามอยู่บ่อยครั้ง พบว่ากองทัพขาดแคลนชายหนุ่มเพราะไม่มีใครอยากมาเป็นทหาร คนรักที่จะอยู่กับลูกเมียมากกว่าจะไปเสี่ยงตายในสงคราม จึงมีคำสั่งจากทางการว่าให้งดงานหมั้นและงานแต่งงานทั่วแผ่นดินแบบไม่มีกำหนด เพราะหวังว่าชายหนุ่มทั้งหลายจะหันมาโฟกัสที่การเป็นทหาร แน่นอนว่าข้อห้ามแบบนี้ย่อมจะต้องมีคนฝ่าฝืนเป็นธรรมดา และหนึ่งในนั้นก็คือเซนต์วาเลนไทน์ ที่ประกอบพิธีแต่งงานกันกับหนุ่มสาวชาวโรมันหลายคู่พร้อมกัน ทั้งๆ ที่ทางการสั่งห้าม และท่านก็ถูกจับลงโทษและแน่นอนว่ารอวันประหาร ในระหว่างที่ถูกคุมขังอยู่นั้นก็มีเรื่องเล่าว่าท่านได้พบรักกับลูกสาวตาบอดของผู้คุม (มีการแสดงถึงปาฏิหาริย์ช่วยรักษาดวงตาให้หญิงคนรัก) มีการส่งจดหมายแสดงความรักกันและลงท้ายจดหมายด้วยคำว่า “Your Valentine” จนกลายเป็นคำพิเศษที่คนในสมัยนี้ใช้เรียกคู่รักของตนกันมากมายในทุกวันนี้ แล้วท่านก็ไม่รอดถูกประหารในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ส่วนจะเป็นวันที่นี้จริงหรือไม่ก็ต้องบอกว่ามันเป็นเรื่องเล่าต่อๆ กันมาพันกว่าปี ก็ถือว่าอย่าไปเอาจริงจังกับมันมาก เอาเป็นว่าในทางสากลถือว่าวันนี้เป็นวันแห่งความรักก็แล้วกัน

วันแห่งความรักไม่ได้เริ่มต้นที่ดอกกุหลาบและช็อกโกแลต

เทศกาลแห่งความรักไม่ได้มีจุดเริ่มต้นจากการซื้อดอกกุหลาบและการมอบช็อกโกแลตให้กันแต่อย่างใด ในยุคเริ่มต้นนั้นพบว่าทางฝั่งยุโรปและสหรัฐอเมริกานิยมส่งการ์ดให้กัน และไม่ได้ส่งให้เฉพาะหนุ่มสาวที่กำลังตกอยู่ในห้วงของความรักเท่านั้น ญาติสนิทมิตรสหายก็ส่งกัน และที่มากที่สุดไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเป็นการส่งให้กับครูบาอาจารย์ ส่วนดอกกุหลาบนั้นไม่มีการยืนยันว่ามาจากไหน แต่ในตำนานก็มีตอนหนึ่งที่ระบุเอาไว้ว่าหญิงคนรักของนักบุญวาเลนไทน์ทำการปลูกต้น pink-blossomed almond เอาไว้ที่หลุมฝังศพ เข้าใจว่าดอกไม้ชนิดที่ว่าคงจะหายากก็เลยมีการเปลี่ยนมาเป็นดอกกุหลาบที่สามารถหาได้สะดวกกว่ามามอบให้กัน ส่วนช็อกโกแลตนั้นในสมัยก่อนเป็นของที่มีราคาแพงจะมอบให้กันก็ต้องเป็นงานและคนที่สำคัญเท่านั้น ส่วนบ้านเราก็จะมีครบเลยไม่ว่าจะเป็นการ์ด ดอกไม้ ช็อกโกแลต และของน่ารักๆ อื่นๆ ตามกำลังทรัพย์

เกาหลี และ ญี่ปุ่น กับธรรมเนียมวาเลนไทน์ที่แตกต่าง

ถ้าใครกำลังเข้าใจว่าในวันนี้ทั่วโลกก็จะมีการให้ดอกไม้และช็อกโกแลตเหมือนๆ กันหมด ขอบอกว่ามันไม่ได้เป็นแบบนั้นไปทั้งหมด ในประเทศญี่ปุ่นเขาจะมีธรรมเนียมในวันแห่งความรักที่แตกต่างออกไป โดยงานนี้วัยรุ่นผู้หญิงเท่านั้นที่จะเป็นฝ่ายมอบช็อกโกแลตให้กับผู้ชาย (และผู้ชายหนึ่งคนอาจจะได้รับช็อคโกแลตจากผู้หญิงมากกว่าหนึ่งคนได้) หลังจากนั้น 1 เดือนคือวันที่ 14 มีนาคม จะถือว่าเป็นวัน “ตอบรับ” วันที่ชายหนุ่มต้องตัดสินใจว่าจะตอบรับใครหลังจากพิจารณามาแล้ว 1 เดือน ไวท์ช็อกโกแลตจะเป็นสื่อกลางที่ขายหนุ่มจะนำไปมอบให้กับหญิงสาวที่เขาตกลงจะคบหาด้วย ส่วนเกาหลีใต้มีวัน “คนโสด” แถมท้ายมาเพิ่มอีก 1 วัน นั้นคือในวันที่ 14 เมษายน จะถือว่าเป็นวันคนโสด วันที่ชายหนุ่มที่ไม่ได้รับช็อกโกแลต หญิงสาวที่ไม่ได้รับไวท์ช็อกโกแลต จะพากันออกไปกิน จาจังเมียน หรือบะหมี่ดำ กันให้ช้ำใจเล่นกันเลยทีเดียว มองในมุมกลับกันถ้าเห็นใครกินจาจังเมียนในวันนั้นก็ลุ้นได้เลยว่ายังโสดอยู่

วันแห่งความรักไม่ได้จัดกันทั้งโลก

ใครที่คิดว่าอยากจะไปหาประเทศที่โรแมนติกไปฉลองวาเลนไทน์ ต้องระวังให้ดี เพราะเทศกาลนี้ไม่ได้มีการฉลองกันทุกประเทศในโลก เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน ย้อนกลับไปที่ตำนานเป็นเรื่องราวของนักบวชในศาสนาคริสต์ชื่อ เซนต์วาเลนไทน์ ดังนั้นในประเทศที่ไม่ได้ให้การยอมรับกับศาสนาคริสต์ก็จะไม่มีการสนับสนุนส่งเสริมเทศกาลนี้เช่นกัน จะไปฉลองกันที่ประเทศไหนเช็คให้ดีกว่าไปไม่อย่างนั้นงานจะกร่อยเอาได้ ไม่ว่าเราจะเป็นคนเชื้อชาติไหนนับถือศาสนาอะไร ก็สามารถมอบความรักให้กันได้ และไม่จำเป็นต้องมอบให้กันในวันที่ 14 กุมภาพันธ์เท่านั้น จะวันนี้หรือวันไหนก็รักกันได้ทุกวัน ขอให้มีความสุขในวันแห่งความรักนี้ From Your valentine