"มานะ" เป็นเครื่องบินโดรนเพื่อการขนส่งที่คาดว่าจะสามารถบรรจุพัสดุได้ประมาณ 5 กิโลกรัม วางแผนไว้ว่าจะออกแบบและพัฒนาให้เป็นนวัตกรรมจากประเทศไทย เพื่อเป็นอีกหนึ่งทางในการส่งเสริมชิ้นงานให้เป็นที่ยอมรับในต่างประเทศ

นายธนิก นิธิพันธวงศ์ คิดที่จะเริ่มโปรเจคนี้เพื่อมุ่งที่จะส่งเสริมการขนส่งทางอากาศ โดยเฉพาะในเชิงพาณิชย์ และเพื่อเป็นการตอบสนองความต้องการของตลาดโลกในทศวรรษหน้า อย่างการนำเทคโนโลยีของโดรนไปใช้สำหรับรถแท็กซี่ลอยฟ้า หรือ air taxi

การพัฒนา "มานะ" เครื่องบินโดรนไทยได้ถูกแบ่งเป็น 3 ส่วนดังต่อไปนี้

โครงสร้าง Airframe

ต้องมีความแข็งแรงพอที่จะยึดเหนี่ยวทุกชิ้นส่วนไว้ด้วยกัน แต่ก็ต้องคุมน้ำหนักไว้ให้เบาที่สุดและยากต่อการเผาไหม้

พลังงานขับเคลื่อน Powerplant

สามารถยกทั้งตัวโดรนและสิ่งของขึ้นไปบนอากาศได้ ทั้งยังต้องทนกับความร้อนโดยไม่ให้เกิดการระเบิดขึ้นได้

ระบบบังคับ Flight Controller

มีการทรงตัวและเคลื่อนย้ายอย่างมั่นคง กับการสื่อสารระหว่างตัวโดรนและแผงบังคับที่มีประสิทธิภาพ

แม้ว่าตลาดทางด้านโดรนเพี่อการขนส่งยังไม่ปรากฏ แต่ข้อมูลและงานวิจัยของโครงการนี้จะสามารถนำไปต่อยอดในการพัฒนาโดรนแท็กซี่ที่กำลังเป็นที่นิยมในขณะนี้ โดยใช้ทุนที่น้อยกว่าและให้ผลลัพธ์ที่ใช้การได้ เหมือนกับการพัฒนาเครื่องบินซึ่งมีการใช้โมเดลขนาดเล็กมาช่วยในการคิดค้นและออกแบบนั่นเอง

นับว่าเป็นอีกหนึ่งโอกาสให้วิศวกรไทยได้แสดงความรู้ความสามารถและสร้างรายได้ให้แก่ประเทศอีกด้วย