บุคลิกพูดน้อย ๆ แต่ลงมือทำเยอะ ๆ และเห็นผลลัพธ์ที่ดีดูเหมือนจะไม่ใช่วิถีที่คนปกติจะเป็นกันสักเท่าไหร่ เพราะโดยส่วนใหญ่แล้ว เรามักจะถูกสอนให้พรีเซนต์ตัวเองให้เป็น และพยายามนำเสนอข้อดีของตัวเองออกมาให้คนอื่นเห็น ซึ่งนี่เป็นดาบสองคนที่หลายคนนำไปใช้ผิดวิธี จึงทำให้เรามักจะเห็นคนที่มีความมั่นใจ หรือหัวหน้าส่วนใหญ่มักจะพูดเยอะ ในสิ่งที่คิดว่าตัวเองมีความรู้ จนบางครั้งอาจทำให้คู่สนทนาและลูกทีมรู้สึกเบื่อ และไม่เคารพเหมือนอย่างที่ควรจะเป็น

ซึ่งทางที่ดีการพรีเซนท์ตัวเองที่ถูกต้องอาจจะไม่ต้องหมายถึงการพูดเยอะอย่างเดียว แต่หมายถึงการวางตัว และนำเสนอออกมาในเวลาที่สมควร

ฟังมากกว่าพูด ช่วยให้คนทั่วไปอ่านใจคุณไม่ออก

ลองเปลี่ยนจากการเล่าเรื่องตัวเองอย่างภาคภูมิใจมาเป็นการฟังดูบ้าง จะรู้ได้เลยว่าโลกทั้งใบของเราเปิดกว้างขึ้นกว่าเดิม เพราะการเป็นผู้ฟังที่ดี พูดน้อย จะทำให้บุคลิกของเราดูน่าเชื่อถือ มั่นคง น่าค้นหา เป็นอีกหนึ่งบุคลิกที่จะทำให้คู่สนทนายอมรับในตัวคุณได้มากกว่าเดิม เพราะการเป็นผู้ฟังที่ดีและยิงคำถามที่ตรงประเด็น จะยิ่งทำให้คู่สนทนาเปิดใจพูดเรื่องของตัวเองมากขึ้น และให้ข้อมูลสำคัญ ๆ ที่คุณจะไม่มีทางได้ยินเลยถ้าคุณเป็นคนที่พูดมากกว่า แบบที่เคยเป็นมา

ถามคำถามที่ดี แทนการพูดแต่เรื่องของตัวเอง

การพูดน้อยไม่ใช่จำเป็นว่าคุณจะต้องไม่พูดเลยนะครับ มันเพียงแค่เปลี่ยนจากบทบาทเล่าเรื่อง มาเป็นฝ่ายถามคำถามบ้างเท่านั้น ซึ่งการถามคำถามที่ดี และตั้งใจฟังในสิ่งที่คนอื่นบอก จะทำให้คุณเห็นมุมมองของคนอื่น ๆ มากขึ้น

ลงมือทำมากกว่าพูด

หัวหน้าที่ดีต้องมีทักษะนี้ติดตัว นั่นก็คือ การลงมือทำมากกว่าพูด เพื่อแสดงให้ลูกน้องเห็นว่าคุณเองสามารถจัดการสิ่งต่าง ๆ ได้จริง ไม่ใช่เพียงแค่เก่งแต่ชี้นิ้ว ซึ่งวิธีการเก่า ๆ อย่างเช่น การชี้นิ้วสั่ง ด่าลูกน้อง มันเป็นวิธีการที่ล้าสมัย และไม่ทำให้องค์กรดีขึ้นอีกต่อไป กลับจะทำให้ลูกน้องเกิดความไม่สบายใจ และลาออกในที่สุด เพราะสุดท้ายการด่า การสั่ง ไม่ใช่สิ่งที่ช่วยให้อะไรดีขึ้น เพราะลูกน้องจะไม่ได้เก่งเพราะคำดุด่า แต่พวกเขาจะเก่งขึ้นและสามารถช่วยงานคุณได้จากการทำให้ดูเป็นตัวอย่าง